قسمت اول!

دیگر مطمئن شده بودم.ولی ترس مدتی دست و پایم را بسته بود.امروز باید حرفم را میزدم.سرازیر شده بودم از پله ها پایین و زودتر از بقیه،کنار دانشکده منتظر ماندم تا او بیرون بیاید...

چند بار هم خواستم واسطه بفرستم ولی... ولی واسطه به هر حال واسطه است و به قول معروف خود واسطه یک فاصله است.ضمن اینکه من کسی را در تهران نداشتم.وقتی به در دانشگاه رسیدند با دوستش خداحافظی کرد و تنها شد.به سرعتم اضافه کردم به سمت خیابان حرکت کرد و آن طرف خیابان در استگاه اتوبوس ایستاد.توی ایستگاه شلوغ بود و صورت خوشی نداشت،اگر با او صحبت می کردم.

اتوبوس که آمد هم او سوار شد و هم من.

البته او متوجه نشد که من سوار شدم ولی... ولی من حواسم جمع او بود.سمیرا محمدی اسمی که مدت هاست توی ذهنم تکرار می  شود.نشسته بود کنار پنجره ی اتوبوس و چیزی را می خواند.من هم سرم را به میله ای تکیه داده بودم و یواشکی او را نگاه می کردم.

کلاس بعد از ظهر امروز را هم از دست داده بودم.هر چند اگر میرفتم هم مثل چند هفته گذشته چیزی از درس نمی فهمیدم.اتوبوس دوباره ایستاد،او بلند شد تا پیاده شود.من هم با عجله پیاده شدم.پیش خودم کمی فکر کردم و حرف هایم را جمع و جور کردم وقتی که احساس کردم که آماده ام به سرعت قدم هایم افزودم و به یکی دو متری او رسیدم.آب دهانم را قورت دادم و او را صدا زدم...

-خانم محمدی... ببخشید...

ایستاد و برگشت وقتی مرا دید خیلی تعجب کرد.

- سلام خانم محمدی.

هنوز مبهوت بود.

- س.سلام.شما... اینجا...

- بله.والا واقعیتش خواستم بعد از کلاس بهتون بگم ولی نشد این بود که ...

دستی روی شانه ام احساس کرم.وقتی برگشتم پسری خوش هیکل یقه ام را چسبید.

- بی شرف تو غیرت نداری مزاحم دختر مردم می شی.

بعد با کله اش محکم توی صورتم زد و دیگر چیزی نفهمیدم...

ادامه ی داستان رو در قسمته دوم دنبال کنید!!!!

*                                                          *                                                                      *